Als jongeman werd hij voor de eerste keer lid. Hij heeft nog op ons allereerste terrein aan de Voordijk gevoetbald. Jo woonde op West In Gorinchem bij zijn ouders en kwam met onder andere Bertus Golverdingen naar Schelluinen.
Een meer dan sierlijke voorhoedespeler, die vreselijk hard kon schieten. De ouderen onder ons kunnen zich misschien nog wel herinneren dat Jo net zo hard kon schieten met als zonder voetbalschoenen aan. Geweldig en zeker een aanwinst voor onze vereniging.
We moeten ook eerlijk zijn, Jo was niet altijd een makkelijke man. Heerlijk eigenwijs en ook bijzonder. Eigengereid en soms rechtlijnig, koos hij regelmatig zijn eigen pad. Dat bracht hem dan vaak bij SVW, waar zijn vader Ad al jaren lid was. Toch keerde Jo weer altijd terug bij onze blauwwitte voetbalfamilie. Vanaf 1963 is hij onafgebroken, en dus ruim 57 jaar, lid geweest.
Tasje achterop de bagagedrager
Op leeftijd en niet meer inzetbaar voor het eerste elftal, werd Jo leider en speler van de veteranen. En als er even geen scheidsrechter was, dan blies Jo op de fluit. Bij de jeugd, maar ook bij de senioren. Zijn karakter hielp hem de wedstrijd in goede banen te leiden. Zijn talenten vielen op, want Jo heeft voor de KNVB ook veel (jeugd)wedstrijden gefloten. Het tasje achterop de bagagedrager van de fiets en Jo had het reuze naar zijn zin. Zeker bij toernooitjes tussen verschillende lagere scholen.
Zijn zonen Bert en Hans wist hij over te halen om ook naar Scalune te komen en Jo genoot van zijn talentvolle kinderen. Zoals hij later ook genoot van zijn kleinzoon Rudmer.
Spo(r)tvogel
Jo had ook talent buiten de grasmat. Hij was jarenlang onze huisschilder en heeft wat verfpotten leeggemaakt op ons complex. Daarnaast was Jo een van de vaste bezorgers van ons clubblad. De Spo(r)tvogel werd in elkaar gedraaid en een paar dozen Vogels werden bij Jo afgeleverd. Aanvankelijk in de schuur van de hoekwoning in de Tiende Penninglaan en later in de Willem-Alexanderflat.
Jo vond het heerlijk om op de fiets door Gorinchem en omstreken te rijden, nadat hij eerst de nieuwste editie van de Spo(r)tvogel zelf had gelezen. Hij moest natuurlijk wel weten wat hij rondbracht.
Mooie herinneringen aan een markant lid, met een diep blauwwit hart.
Bedankt Jo voor jouw inzet voor de club. Rust zacht.
Wij wensen zijn zonen Bert en Hans en uiteraard hun partners en (klein)kinderen veel sterkte om dit enorme verlies te kunnen dragen.
Bestuur vv Schelluinen
Veteranen 1975 met Jo staand eerste van links
