Toeval bestaat niet zeggen ze. Klopt als een zwerende vinger. Ik verwachtte al eerder een mail voor mijn bijdrage en had mijn verhaal al bijna klaar. Bekerdroom was de titel. Laat nou de kop van het laatste verhaal van Urker Jelle dezelfde zijn. Dat geloof je toch niet!
Geluk bij een ongeluk, wij speelden in die periode poulewedstrijd 48 uit schema P, district Zuid 1 en verloren. Bekerdroom spat wreed uiteen werd het nu. Pak van mijn hart. Verzin maar eens een nieuwe kop en nieuw verhaal.
De kortste weg naar Europees voetbal voor VV Schelluinen werd ruw onderbroken door zondag vierdeklasser Right Oh uit Raamsdonk. Een domper voor mijn club, die hierdoor reisschema naar loting bij UEFA en contacten met eventuele tegenstanders uit Europa in de ijskast moest zetten. Met Italiaanse, Turkse en Griekse restaurants uit de regio Gorinchem was al contact gelegd om reizen te organiseren. Uitgerekend was dat we na het winnen van de districtsbeker, ronde voor ronde door zouden stoten in landelijke beker (RKC, NEC, IJsselmeervogels, ADO, Utrecht) en na bekerwinst in de Kuip (Feyenoord), in pot vier terecht zouden komen en daardoor de meeste Engelse en Spaanse toppers pas na de poulefase tegen zouden komen. We hadden ook al een Russische tolk gevonden. Eigenlijk zat alles mee. Maar helaas. Je kent het wel. Wij niet scherp, in gedachten al in Europa, off-day, iets te warm, warming up niet scherp, gras te lang, scheids ook niet op onze hand, systeem niet goed, bal te zacht, thee te warm, verkeerde basis, TC boos, sponsors eerder weg, pers kritisch, supporters kwaad, ga zo maar door. Op alle niveaus kom je dit tegen.
Man wat was ik kwaad. En ik had nog zo goed opgelet bij het behalen van weer vier licentiepunten in Zwolle, waar Peter Hyballa met een groep die hij niet kende een oefening voordeed die niet liep, een warming up met kopspelletje van de dames van Ajax mij verder hielp in mijn trainersontwikkeling. Alles vergooid in één wedstrijd. Mijn vrouw zag dat ik wilde gaan gillen en maakte me wakker. Bekerdroom wreed uiteengespat.
De competitie was het nieuwe doel en nu de race naar de kampioensschaal in proberen te zetten. Gelijk maar grote broek aan. Dat betekende nieuwe scenario's voor de zaterdagclub uit 3C van Zuid 1. Met een grotendeels nieuwe en voltallige selectie. Gelukkig, want het was een dubbeltje op zijn kant of de VV Schelluinen was uniek geworden in Nederland. De selectie was zo smal geworden aan het einde van het seizoen dat een elftal voor 1 en 2 opstellen pure magie was. In die periode was het namelijk zo dat iedereen die op donderdagavond naar de kantine kwam en een beetje kleur op zijn wangen had in de basis stond. Maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij riep mijn oma uit Zierikzee in 1953. Ondanks alle tegenslagen zag zij het glas half vol (beetje wrang natuurlijk tijdens watersnood) maar toch bleef zij positief. Sponsoren en nieuwe TC brachten mooie groep bij elkaar en Schelluinen bruist weer.
Nu net als iedereen weer aan competitie begonnen en een plek aan het veroveren. Alsof we niet zijn weggeweest. Vier gespeeld, zeven punten. Minimaal drie punten weggegeven, maar we leven. En... we gaan toch Europa in. In de winter weer met Trainingskampen.nl naar Torremolinos. Iedereen van 1 en 2 een schoenenbon en de selecties (niet per speler voor alle duidelijkheid) krijgen iedere week een premie om de derde helft in te gaan. En ik verzeker u. In Schelluinen kunnen ze een derde helft spelen.
Forza Schelluinen!!
