“Ik tob al jaren met mijn knie. Ondanks twee operaties en vele hersteltrainingen, heb ik met pijn in mijn hart de schoenen uitgetrokken en demonstratief weggegooid. Dat was na afloop tegen Roda Boys. Als de prullenbak nog
niet is geleegd in Aalst, liggen ze er nog in. Ik trek ze nooit meer aan, tenminste niet om te voetballen”, sipt Colin.

Marcel (56) herkent het verhaal. “Ik was nog jonger. Nog geen dertig jaar oud, kreeg ik last van mijn rug. Een hernia-operatie bracht niet het gewenste resultaat en ook ik moest stoppen met voetballen. Ik had er vanaf mijn
negentiende tien jaar op zitten als verdediger in het eerste van MVV’58.”

Het voetbal werd er met de paplepel ingegoten. “Mijn vader vertelde onlangs, toen bekend werd dat ik hier hoofdtrainer werd, vol trots dat hij als supporter van Meteren langs de kant stond. Hier op het oude veld, kon Pa
de wedstrijd niet afkijken. Halsoverkop moest hij naar huis; de kleine Marcel diende zich aan.”

Een hernia betekende dus einde carrière. “Toen oud-prof Gerard Aichorn (ex-FC Den Bosch – TS) trainer van het eerste werd en doorschoof vanuit het tweede team, vroeg het bestuur mij het tweede elftal van hem over te nemen. En zo rolde ik het trainersvak in. Met inmiddels TC1 op zak. Vooral dat laatste papiertje was een hele opgave. Via KNVB-man Wil van Rhee werd ik toegelaten tot de cursus. Er bleef wel weinig vrije tijd over voor mijn
jonge gezin, met twee puberende dochters.”

Marcel lacht. “Mijn vrouw gaf en geeft mij alle ruimte. Maar dat jaar, waarin ik ook nog Theole (zondag 1e klasse) trainde, trok ze aan de bel. Terecht. Gelukkig is de zaterdag nog altijd mijn dag. Ik zeg nooit hoe laat ik thuis kom, maar al 26 jaar staat mijn prakkie klaar. Even opwarmen in de magnetron en dan met de beentjes omhoog ‘banken’. Haha.”

Overigens heeft hij nog altijd de ambitie om zijn eigen cluppie een staffunctie te gaan vervullen. In de beginjaren vond het toenmalige bestuur het verstandig om eerst buiten de deur te kijken. En die raad heeft Marcel meer dan opgevolgd. Na de reserves van RKDVC uit Drunen, volgden achtereenvolgens de eerste elftallen van Tricht, Sc Everstein, Theole, Sv Meerkerk, LRC, weer Tricht en de voorbije jaren HSSC’61.

“Toen Léon de Bruijn, die ik ken vanuit mijn werk als projectleider/accountmanager bij de Grondbankcombinatie, vroeg ik of Schelluinen geen club voor mij was nadat Richard van Gils te kennen had gegeven te stoppen. Schelluinen wil een stabiele tweedeklasser worden en die ambitie spreekt mij aan. Ik was op zoek naar een tweede- of eersteklasser. Maar ook een club die mij past. Helaas hebben we, door de versterkte degradatie, een stapje terug moeten doen. Er is heus geen man overboord. In deze mooie derde kIasse gaan we voor de prijzen en proberen we zo snel mogelijk terug te keren.”

Colin wil dat als geen ander. “Destijds werd het alsmaar ambitieuzer wordende SteDoCo voor mij als jongen uit Hoornaar beetje bij beetje onbereikbaar. Onder Virgil Breetveld heb ik nog wel in de Hoofdklasse gespeeld, maar de concurrentie werd steeds groter. Met steeds meer spelers van buitenaf. Ik kreeg diverse aanbiedingen vanuit de regio, maar besloot het voorbeeld van mijn broertje Marvin te volgen. Een jaar eerder was hij met Roy Stuiver al naar Schelluinen vertrokken. Het was een paar stappen terug, maar ik heb nooit spijt gehad. Vanaf dag één heb ik het hier heel goed naar mijn zin. Toen Léon te kennen gaf te stoppen als assistent, heb ik geen seconde getwijfeld om hem op te volgen. Zo blijf ik betrokken.”

Colin weet exact waar vorig seizoen de schoen wrong. “De selectie was te smal. En toen zeer bepalende spelers geblesseerd raakten, was dat moeilijk op te vangen. Er zat, in tegenstelling tot dit jaar, ook geen kwalitatief tweede elftal achter.” Marcel vult aan. “De JO19 is in zijn geheel overgeheveld. Met Gert de Kruijk staat er een ervaren trainer voor de groep. Gert zit al jaren in het vak en trainde afgelopen seizoen de JO19 van HSSC’61. Fijn ook dat verenigingsman Harry Elgersma aansluit. Hij kent de jonge spelers en vooral de vereniging. Een must voor mij om ‘ja’ te zeggen tegen Schelluinen. Als trainer is er niets mooier om met vertrouwde gezichten te werken. Jongens als Marco Tukker, Colin de Jong, Dirk Jan de Bruijn, Aron Schalk, Henk de Jong, Michel Kemp en dus Harry Elgersma kennen vv Schelluinen als geen ander.”

Net als bij het eerste elftal zal de discipline worden aangetrokken. “Ook moet er meer structuur in de selecties komen. Niet voor niets gaan we deelnemen aan een regionale competitie voor Onder de 23 en wil ik dat het tweede elftal gaat opleiden voor het eerste team.”

Overigens durven Marcel en Colin geen voorspelling te doen hoe het seizoen gaat verlopen. “Onze doelstelling is promoveren, maar of we daar en met welke andere ploeg voor in aanmerking komen.... We weten het niet. Met de komst van veel Dordtse en dus onbekende ploegen, is het moeilijk een inschatting te maken. In ieder geval zijn wij er niet slechter op geworden. Fitheid is daarbij wel heel belangrijk. Niet voor niets is er onder Aron in juli keihard doorgetraind.”

Colin lacht. “Natuurlijk is het jammer dat Kevin Korrel en Yannick de Bondt terug zijn gegaan naar Groot-Ammers en in hun kielzog ook Gijs van den Berg. De gebroeders Luuk en Jens van Baaren zijn welkome versterkingen. Nick den Haan en Jochem van der Werff zijn talentvolle keepers. En met Nick Linnenbank hebben we een topscorer in huis, die een mooie bliksemafleider zal kunnen zijn voor Pascal van Delden. De afgelopen jaren waren we wel erg afhankelijk van zijn voetbalkunsten. Dat moet anders.”

Het slotwoord is voor Marcel. “Met de linies korter op elkaar, gaan we aanvallender voetballen en dwingender spelen. Ik houd van een biertje, maar pas nadat er op het veld is gepresteerd. Ik heb namelijk als goede eigenschap, dat ik een hekel heb aan verliezen.”