Opgegroeid in een echte voetbalfamilie. Vader Ot was jarenlang de terreinknecht en zelfs de eerste kantinebaas. Gert hielp zijn vader in het oude hokje aan de voorkant van ons huidige trainingsveld met het oprapen van flesjes bier en frisdrank.

Logisch dat hij ook de voetbalschoenen aantrok, zodra het mocht. Toen pas op 12-jarige leeftijd. Gert was geen uitblinker, maar haalde als verdediger wel het tweede elftal. Met mannen als Henk Korevaar, Michael Kooren, Kick Braad, Theo Steenland en de gebroeders Verhoef. Gert stond vrijwel nooit in het eerste, logisch met cracks als Mac Vogel, Theo Steenland, Jaap van der Heiden en Wim de Boon voor hem. Als rechtsback was hij jaren van vaste waarde in het tweede. Zoals hij dat ook was in het bestuur.

Twaalf jaar lang de man voor het onderhoud en ondertussen ook baas van de kantine. Gert trad in de voetsporen van zijn vader Ot. Eerst samen met Cees de Groot en later met Leni Dubbeldam. Gouden duo’s. Zeker met Leni, want Gert wist de KNVB trainerscursus binnen te hengelen. Voor oud-profs en menig voetballer heeft bij ons zijn diploma gehaald. Teveel namen om op te noemen. Een kleine greep doen we toch wel. Rob Rensenbrink, John Metgod, Pierre van Hooijdonk, Frank Arnesen, Ernie Stewart, John de Wolf, Stanley Menzo, Hans van Breukelen zijn zomaar een paar namen. Gert nam een vrije middag en verzorgde met Leni de maaltijd, een soepje en een balletje gehakt.

Zijn neef Theo maakte dankbaar gebruik van de aanwezigheid van bekende Nederlanders en interviewde ze voor de Sportvogel en ook op onze vermaarde Oudjaarsavonden. Ook als er geklust moest worden, wisten we handige Gert te vinden. Een gouden lid, die ook leider was van diverse elftallen. Zo zouden we er meer moeten hebben.
Gert is, net als zijn vriend Jaap, een vaste supporter van het eerste elftal. Kritisch, maar het blauwwitte hart op de goede plaats. Terecht werd Gert benoemd tot lid van verdienste.